مصیبت‌های تحصیل دختران افغان در سایه طالبان
از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، ۷۰۶ روز می شود که آموزش دختران در این کشور از سوی طالبان ممنوع شده است و این گروه تمام فرصت ها و زمینه های آموزشی را از آنها گرفته است.
به گزارش مدارشرقی، در مدت دو سال گذشته، حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان در این مدت به عنوان یک چهره طرفدار آموزش دختران ظاهر شده و بارها از سیاست طالبان در این زمینه انتقاد کرده است.
بر اساس اعلامیه هایی که از طرف دفتر آقای کرزی منتشر می شود، او تقریبا در تمام دیدارهای خود با دیپلمات های خارجی، گروه های مردمی و شخصیت های سیاسی افغانستان بر آموزش دختران تأکید می کند و خواستار بازگشایی مدارس و دانشگاه ها به روی دختران می شود.
در تازه ترین مورد، آقای کرزی با اشاره به پرتاب موفقانه فضاپیمای چاندریان -۳ به رهبری ریتو کریدال شیروواستاوا، یک دانشمند زن هندی، خواستار بازگشایی مدارس دخترانه در افغانستان و توجه به علم و دانش در این کشور شده است.
آقای کرزی نوشته است که عامل این پیشرفت بزرگ هندی ها، توجه آنها به علم و دانش است و از طالبان خواسته است که «برای آبادی، ترقی و خودکفایی» کشور به علم و دانش توجه خاص داشته باشند.
او خواستار بازگشایی «هرچه زودتر» مدارس و دانشگاه ها و به روی دختران و فراهم کردن زمینه بازگشت زنان به کار شده است.
رئیس جمهور پیشین افغانستان ابراز امیدواری کرده که تا افغانستان نیز بتواند در پرتو علم و دانش گامهای مهمی به سمت آینده بردارد.
فرود موفقانه فضاپیمای چاندریان -۳ به سطح ماه، علاوه بر اینکه باعث انتقاد نرم رئیس جمهور پیشین افغانستان از ممنوعیت آموزش دختران شده، بحث های دیگری نیز در میان شهروندان این کشور در شبکه های اجتماعی ایجاد کرده است.
کاربران شبکه های اجتماعی با اشاره به شکست هند از افغانستان در جنگ خونینی موسوم به «پانی پت»، به مقایسه وضعیت دو کشور پرداخته اند.
جنگ سوم پانی پت در دهه ۱۷۷۰ میلادی بین نیروهای احمدشاه درانی و ماراتها در هند رخ داد و هندی ها در این جنگ شکست خوردند و بین ۶۰ تا ۷۰ هزار نفر از دو طرف جنگ کشته شدند.
یقعوب یسنا، از نویسندگان و فرهنگیان شناخته شده افغانستان با اشاره به این مسئله نوشته است که «احمدشاه درانی، به تعبیر محمود طرزی بابای غازی، چندین‌بار به هند حمله کرد و غنیمت گرفت، اما هند به ماه رسید و پسران بابای غازی به بُشکه زرد دست یافتند.»
تیمورد شهرزاد، یک شهروند دیگر افغانستان نیز نوشته است که «بازنده جنگ پانی پت بر کره ماه قدم نهاد، اما برنده جنگ پانی پت به درگیر بشکه زرد و انتحاری است.»
بشکه زرد اکنون به نمادی از «ویرانی» و «کشتار» در افغانستان تبدیل شده است. طالبان در بیست سال گذشته این بشکه ها را پر از مواد انفجاری و بمب می کردند و در کنار جاده ها، زیر پل های عبوری و جاهای مختلف دیگر کار می گذاشتند و آن جاها را منفجر می کردند.
در عین حال، در روزهای اخیر طالبان به ۱۰۰ دانشجوی دختر که به حمایت میلیارد عرب بورس تحصیلی دانشگاه دبی را دریافت کرده بودند، اجازه سفر نداد.
خلف بن احمد الحبتور، میلیاردر اهل امارات متحده عربی روز چهارشنبه گذشته گفت که این دختران قرار بود از میدان هوایی کابل به دبی سفر کنند تا به تحصیل خود در دانشگاه این شهر ادامه دهند، اما طالبان در این میدان هوایی، مانع سفر آنها شدند.
یک دانشجوی دختر در پیام صوتی که به آقای الحبتور فرستاده می گوید که طالبان حتی به دخترانی که همراه با محرم خود آماده سفر بودند، اجازه سفر به دبی را ندادند.
این تاجر اهل امارات متحده عربی روز بعدش خبر داد که سه نفر از این دختران به دبی رسیدند و ابراز امیدواری کرد که سایر آنها نیز اجازه سفر دریافت کنند.
خلف بن احمد الحبتور نوشته بود که پس از ماه ها تلاش بی وقفه‌ی او و کارمندانش برای فراهم‌کردن پذیرش دانشگاه، محل اقامت، بیمه درمانی، حمل و نقل و مجموعه ای از خدمات برای آسایش و ایمنی این دانشجویان دختر، «آرزوهای ما بر باد رفت».
این اولین بار نبود که طالبان مانع سفر تحصیلی دختران می شدند. پیش از آن طالبان به دختران دانشجو اجازه نداده بودند که به ازبیکستان سفر کنند.
در موارد دیگر، این گروه اجازه سفر به دختران بالغ را بدون همراهی یکی از اعضای مرد خانواده به کشورهای همسایه نیز نداده است.
شهروندان افغانستان می گویند که چنین محدودیت ها باعث شده است که افغانستان از کاروان علم و تکنالوژی دنیا قرن ها عقب بماند و هیچگاه به رفاه، توسعه و خودکفایی نرسد.
منبع: شفقنا