چه کسانی از آشتی ایران و عربستان احساس زیان میکنند؟
دولت یمن و گروه جدایی طلب شورای انتقالی جنوب یمن، سرخوردگی خود را از عدم حضور در روند مذاکرات ابراز کردهاند. شورای انتقالی جنوب یمن، یکی از نیروهای اصلی یمن است که با حمایت امارات متحده عربی این گروه، پایتخت موقت یمن را تحت کنترل خود در آورده است. اما حتی با وجود نقش مهم این شورا، شورای انتقالی جنوب یمن از جزئیات روند مذاکرات عربستان سعودی و حوثیها اطلاعی ندارد. دولت یمن نیز، در شرایط مشابهی قرار گرفته است.
پروازهای ایران و عربستان صورت میگیرد؟
رئیس سازمان هواپیمایی کشوری با بیان اینکه در حال حاضر پروازهای حج واجب بین دو کشور ایران و عربستان برگزار میشود، گفت بقیه پروازها بین دو کشور منوط به تایید وزارت خارجه و اعلام سازمان حج و زیارت است.
چه عواملی مانع ابرقدرت شدن ایران میشوند؟
ایران در واقع دارای یک سنت دولتی باستانی رهبری در منطقه است که از امپراتوری ایران در دوران هخامنشیان آغاز شد، زمانی که قدرت ایران از رود سند تا دریای مدیترانه، از هند تا بالکان و از مصر و عربستان تا قفقاز بود. در آن زمان بود که ایران، در اصطلاح علمی مدرن، بزرگترین قدرت بزرگ و دولت اصلی بود.
احتمال شکست توافق ایران و عربستان پایین است
یک کارشناس مسائل منطقه درباره چشم انداز توافق ایران و عربستان می گوید: کشورهای خلیج فارس که در ساماندهی سیاسی در حوزه آمریکا محسوب می شدند امروز جداگانه نسبت به ایران، چین و حتی روسیه روابطی مستقل ایجاد کرده اند. در حوزه اقتصادی روابط این کشور ها با چین بسیار گسترده است و امکاناتی که چین می تواند در اختیار این کشور ها قرار بدهد بسیار وسیع است. وقتی تمام این نکات را در کنار هم قرار بدهیم متوجه می شویم فرصت های جدیدی ایجاد شده است. شاید اختلافات کلی باقی باشد همانطور که وزیر امور خارجه عربستان هم گفت اما به نکات اصلی رسیده اند و این بسیار مهم است و شاید همزیستی متقابل را بپذیرند.
روابط ایران و عربستان احیا شد؟
پس از انجام چند روز مذاکرات فشرده میان دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان با همتای سعودی خود در شهر پکن، روز جمعه توافق حاصلشده برای ازسرگیری روابط میان دو کشور، در مراسمی با امضای بیانیه مشترک میان ایران، عربستان سعودی و چین بهصورت رسمی اعلام شد.
نگاهی به انگیزهها و اهداف توافق ۲۵ ساله ایران و چین
مروری اجمالی بر جهت گیری سیاست خارجی چین نشان می دهد که از سال ۱۹۴۹ تا به امروز چین از سیاست اتحاد، به سیاست عدم تعهد و از سیاست عدم تعهد به سیاست انعقاد توافق نامه مشارکت با سایر کشورها تغییر سمت داده است. در طول جنگ سرد، چین ابتدا با شوروی قرارداد اتحاد رسمی و سپس با ایالات متحده پیمان شبه اتحاد منعقد کرد، پس از این چین به صورت رسمی و با اعلام دنگ شیائوپینگ رسماً سیاست عدم تعهد را در پیش گرفت. پس از اینکه شی جین پینگ در سال ۲۰۱۲ رهبری چین را به عهده گرفت سیاست عدم تعهد کماکان حفظ شد لکن با حفظ راهبرد پیشین، در سال ۲۰۱۴ به وزارت امور خارجه دستور داد در پی ساخت یک شبکه جهانی مشارکت باشد. در حالی که دیپلماسی مشارکت چین در ابتدا بر قدرت های بزرگ و همسایگان منطقه ای متمرکز شده بود، تمرکز جغرافیایی آن از قرن بیست و یکم به طرز چشم گیری گسترش یافته و کشورها و اتحادیه ها و مناطق دیگر را نیز در برگرفته است.
نمیتوان به آینده روابط ایران و عربستان دلخوش بود
علی لقمانی در گفتوگویی تاکید میکند که «وضعیت دیپلماتیک تهران در نقطهای بسیار شکننده قرار گرفته است.» لذا به باور این تحلیلگر مسائل غرب آسیا، نه فضا برای تحرکات مثبت دیپلماتیک مانند نشست بغداد فراهم است و نه حتی در صورت ازسرگیری این نشستها در عراق و دیدار احتمالی مقامات دو طرف ایرانی و عربستانی میتوان به نتیجه ملموس و عملی دلخوش بود.
ژاپن محصولات لبنی ایران را میخرد
مدیرکل دفتر توسعه صادرات وزارت جهادکشاورزی در نامهای به روسای انجمنها و اتحادیههای صنایع لبنی از موافقت ژاپن با درج نام ایران در فهرست صادرکنندگان محصولات لبنی به این کشور خبر داد.
روابط ایران و عربستان فعلا درست نمیشود
حشمتالله فلاحتپیشه در گفتوگویی تاکید دارد که «عربستان رفتار صادقانهای در برابر جمهوری اسلامی ایران برای احیای روابط با تهران ندارد»؛ یعنی به زعم فلاحتپیشه، عربستان در عین حال که از یک طرف از دیپلماسی با ایران دم میزند و با یک دست در تلاش برای احیای روابط با تهران ذیل نشست بغداد است، با دست دیگر به دنبال ریختن بنزین و نفت در آتش اختلافها و ناآرامیها در داخل ایران نیز هست.
چرا آذربایجان این قدر بر تخریب روابط با ایران پافشاری میکند؟
سید علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: چرا سفارت آذربایجان این قدر عجله کرد و به سرعت سفارت خود را تخلیه کرد و حتی اجازه نداد گزارشهای لازم در زمینه حادثه روز جمعه به آن داده شود؟ چرا طرف آذربایجانی اعتنایی به رفتارهای مسالمت جویانه طرف ایرانی نکرد؟ چرا طرف آذربایجانی به هیچ کدام از دلجویی های طرف ایرانی که نشان از توجه ویژه تهران به اهمیت روابطش با آذربایجان دارد، نمی کند؟ اصرار آذربایجان به تشدید تنش در روابط با ایران برای چیست؟ اورخان عسگراوف چه کسی بوده که مرگ او برای آذربایجانی ها جایی برای بخشش نگذاشته است؟ آیا رد پای اسرائیل در این جریان در میان نیست؟